SADECE BİR EL SALLAYIŞTIR YAŞAM
**Bazen zordur yaşamak..Nefes almak bile güç gelir insana..
Bir kuşun kanadın takılıp gitmek istersin uzaklara..
Bazen bir güzel söz tutar insanı ayakta..bir canın sıcak gülümsemesi bağlar hayata..bir de üç kelime kalır dudaklarında.
KENDİNE İYİ BAK..bu yalancı dünyada…!!! 

Bir acı yaşadım, yaşıyorum ve son nefesime kadar da içimden çıkmadan yaşayacağım bir acı, tıpkı daha önce giden tüm sevdiklerim gibi. Ne yazık ki acılara alışılmıyor, sadece acılarla kenetlenip birlikte yaşanmaya alışılıyor. Sabıra sığınıyorsun çaresizce, sonra sabrın promosyonu teselliler geliyor dile ” huzur içindeler, gerçek dünyaya kavuştular, önce giden sevdiklerinle beraberler, bizde gidince yine birlikte olacağız” gibi.

Daha sonra düşünüyorsun kapalı kapılar arkasındaki evlerde yaşananları, sır içindeki acıları “bana ne! benim acım bana yeter” diyemiyorsun aynı acıyı duyan yüreklere. Yalnız olmadığını anlıyorsun o zaman, güç veriyor yalnız olmamak.
Hiç düşünmeden giden sevdiklerinin yerine canını verecek binlerce kişiden biri olarak, bu güce dayanarak, yaşama kalındığı yerden bir tebessüme, bir sevgi sözüne, yanında olan sana sevgiyle bakan yüzlere sığınıp devam ediyorsun. Ta ki! yaşama bir el sallayışa kadar…
Dostluk muhabbetle çoğalır, acılar paylaştıkca azalır. Acımı paylaşan, teselli dilekleri ile beni yalnız bırakmayan tüm dostlarıma;
canı gönülden teşekkür ederim. Sevgilerimle…:))

Kaynak: Rüya’ya paylaşımı için teşekkür ederim.
dost muhabbetleriniz daim olsun.